Σήμερα 38 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τα συνθήματα της εξέγερσης γίνονται επίκαιρα όσο ποτέ. Επίκαιρα γιατί η δημόσια και δωρεάν παιδεία συρρικνώνεται ολοένα και περισσότερο μέσω της συνεχούς υποχρηματοδότησης ,των συγχωνεύσεων σχολείων, της διανομής των βιβλίων σε ηλεκτρονική μορφή, την μείωση του αριθμού των καθηγητών, τη παραμέληση της συντήρησης και της λειτουργίας των υποδομών. Όλα τα παραπάνω μετατρέπουνε το σχολείο σε ένα εκπαιδευτήριο πολύ χαμηλής ποιότητας όπου συνεχώς μετακυλείεται το οικονομικό βάρος της εκπαίδευσης τους στις οικογένειες των μαθητών. Η “παρακμή” της δημόσιας και δωρεάν παιδείας δεν σταματάει στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση αλλά συνεχίζεται και στην τριτοβάθμια με τον νέο νόμο Διαμαντοπούλου, ο οποίος μετατρέπει το πανεπιστήμιο σε ένα επόμενο πλήρως εντατικοποιημένο σχολείο μέσα στο οποίο καταλύονται όλες οι δημοκρατικές διαδικασίες συνεχίζοντας έτσι την “καλή ” δουλειά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μορφοποιώντας έναν άνθρωπο θα είναι εκπαιδευμένος για την κοινωνία του αύριο. Ο νέος νόμος σπάει τα πτυχία και άρα τα επαγγελματικά δικαιώματα σε διετή και τριετή προγράμματα σπουδών (από 4 και 5 χρόνια), εισάγει επιχειρήσεις στα πανεπιστήμια και κλείνει το μάτι στην επιβολή διδάκτρων. Σε ένα πανεπιστήμιο “επιχείρηση” δεν νοείται ο φοιτητής να έχει λόγο στη διοίκηση, όπως δεν νοείται να υπάρχει άσυλο που να προασπίζει κοινωνικούς αγώνες.
Όλα τα παραπάνω συνθέτουν μια παιδεία η οποία εναρμονίζεται πλήρως με την κοινωνία που έχουν διαμορφώσει. Την κοινωνία μέσα στην οποία έχουν διαλυθεί πολλά εργασιακά δικαιώματα, οι μισθοί ολοένα και μειώνονται , οι απολύσεις αυξάνονται ραγδαία , ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται και στους νέους ο βασικότερος δείκτης εξαθλίωσης είναι η ανεργία που φτάνει το 44% με τους περισσότερους από το 1 εκατομμύριο άνεργους. Με το καθεστώς της μαθητείας οι νέοι αμείβονται με το 80% του βασικού μισθού με ακόμα χειρότερες εργασιακές σχέσεις. Αυτά σε συνδυασμό με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση σε 2βαθμια και 3βαθμια που στερούν από τεράστια κομμάτια της νεολαίας το δικαίωμα στη μόρφωση, μετατρέπουν τη γενιά μας σε χαμένη γενιά.
Επειδή ο κόσμος τους δεν χωράει στα όνειρα μας και στις ανάγκες μας καλούμαστε να ανατρέψουμε κάθε είδους πολιτική που μας εξαθλιώνει και όποιων την υπερασπίζεται. Αυτό θα το πετύχουμε με το συνεχή, συλλογικό και οργανωμένο αγώνα με το να κάνουμε την πάλη για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας υπόθεση όλων και να χτίσουμε μία κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
Πορεία 17 Νοέμβρη από Πλατεία Ελευθερίας στις 5μ.μ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου